Τ.Κ. ΠΑΠΑΤΣΩΝΗΣ, Τα φίδια
06.04.2013
***
Οι πλούσιες των παραποταμίων των λιβαδιών φυτείες
μολύνονται από τα φαρμακερά, τα αισχρά τα φίδια:
τα ωραία καλάμια, θρυλικά της δροσιάς των οχτών τα στολίδια,
χάμου, των πλατανιών τα πηχτά φύλλα, — εστίες
όλα γινήκανε στις όχεντρες, που είναι Αμαρτίες
παλιές, βαρειές, τιμωρημένες: — «Σεις την ίδια
τη Γη, που σας εγέννα, να την τρώτε! Και τις θείες
εκστάσεις τ’ ουρανού να στερηθείτε, ω αισχρά φίδια!»
είπεν ο Θεός.
— Μα κι’ από σένα, ω Γόητα, κι’ απ’ το κορμί σου
το αγαλματένιο, Έφηβε μάγε, το μουντό σαν γάλα,
με τις απόπνοιες μόσχου αγνού βουνίσιου,
κι’ από τα μάτια σου τα ερωτικά και τα μεγάλα,
κι’ από τα μελιστάλαχτα τα χείλια,
πετιέται βάρβαρη όχεντρα και με δαγκώνει, η Ζήλεια.
Πηγή:
Εκλογή Β´, 1962
Εικονογράφηση:
Θοδωρής Δασκαλάκης, Roter Morgen, 2009
06.04.2013 at 5:46 μμ
Μοναδική γραφίδα ο Παπατζώνης! Δυστυχώς όμως λίγο αδικημένος από την γενεά τού ’30. Ισάξιος των μεγάλων μας ποιητών.
10.04.2013 at 11:31 πμ
Συμφωνώ μαζί σου, Δημήτρη. Διερωτώμαι, μάλιστα, αν είναι τόσο δύσκολο να λυθεί το (ψευδο)πρόβλημα «ΠαπατΖώνης» (που επιλέγεις) ή «ΠαπατΣώνης» (που φαίνεται να θέλει η παρούσα διαδικτυακή ανθολογία εν προόδω).
10.04.2013 at 6:18 μμ
Πολύ σωστή η παρατήρηση! Δεν γνωρίζω για να είμαι ειλικρινής ποιά γραφή είναι η σωστή. Απλά ακολουθώ την Ανθολογία Αποστολίδη που το έχει με «ζ» (τον εμπιστεύομαι τον Ρένο…)
15.04.2013 at 9:08 πμ
Πολλοί τον εμπιστεύτηκαν τον Ρένο -δεν έφτασαν όλοι, όμως, σε ασφαλές λιμάνι…