ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΟΥΜΑΝΙΔΗΣ, 12 χάικου

.

1

Ήρθες μονάχος.
Θα φτιάξεις τον κήπο σου.
Μόνος θα φύγεις.

2

Στέκω μπροστά σου.
Τρεμάμενος γίγαντας!
Μαργαρίτα μου.

3

Πέφτουν σαν λόγια
στην πράσινη Έδεσσα.
Οι καταρράκτες.

4

Ο Αλιάκμονας.
Τα δάκρυα των βουνών.
Ευλογία μας.

5

Η Πανσέληνος;
Στο ποτήρι μου λιώνει,
Σαν ασπιρίνη.

6

Μπροστά στο φακό.
Το λουλούδι και τ’ άστρο,
Δε θα πεθάνουν.

7

Σπασμένο κλαδί
αλλά η άνοιξη δες —
το κυρίεψε.

8

Κρυφοί στεναγμοί.
Των αστεριών η λύρα
στ’ άδειο πηγάδι.

9
Το τρένο περνά.
Οι παλιές μου αγάπες-
Σφυρίζουνε αχ!

10

Οι παπαρούνες —
τι άκουσαν άραγε
και κοκκίνισαν.

11

Αχ! χορταράκι
το μπόι σου κάποτε
θα με περάσει

12

Όλος ο κόσμος
δεκαεφτά συλλαβές.
Τραγούδα, μπορείς!

Κεριά θυέλλης, 2005