ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΡΙΜΠΑΣ, 13 χάικου

.

Εντός ορίων.
Πέντε, επτά και πέντε.
Ελευθερία!

Χρώματα πέφτουν.
Φεύγουν τα αστέρια.
Χαράζει ξανά.

Μινιατούρα.
Της ίριδας η κόρη.
Η πεταλούδα.

Μετά τη βροχή.
Στο νερόλακκο δίπλα.
Ένα σπουργίτι.

Λόγια ψυχής.
Ακατέργαστα βγαίνουν.
Άκρατος οίνος.

. . .τακ τικ τακ τικ τακ. . .
Ακόμα και η σιωπή
στόλισμα θέλει.

Έρμο παγκάκι.
Στην άκρη της προβλήτας.
Η νύχτα αργεί.

Στην Ιωνία.
Τον καλύτερο σπόρο
Έριξαν τότε.

Σε λευκό χαρτί.
Δάκρια και λέξεις.
Αποχαιρετισμός.

Νίκο Σκαλκώτα
όλο σου το Έργο
του Είναι ο αχός.

Χελιδόνια.
Θα μας λείψουνε φέτος.
Αντιπαροχή!

Καμένα δάση.
Γκρίζα βουνά και πόλεις.
Δολοφονία!

Ελευθερωτής.
Νέα τάξη πραγμάτων.
Θρήνος ολούθε.

5+7+5 ακριβώς ή περίπου χάικου, 2009