ΟΡΕΣΤΗΣ ΑΛΕΞΑΚΗΣ, Drachenfels

18.10.2012

***
Σας προσκαλώ σε σιωπηλό διαλογισμό
Τόσοι νεκροί μες στη σιωπή μας κατοικούνε
Μορφές σβημένες που εναγώνια προσπαθούνε
να κρατηθούν να μην κυλήσουν στον γκρεμό

Δεν ξέρω αν έχετε εννοήσει το κενό
ή αν ο καθρέφτης σας τη νύχτα σάς τρομάζει
Καθένας βρίσκει τη ματιά που του ταιριάζει
το ρούχο εκείνο που τον δέχεται γυμνό

Κλείστε τα μάτια σας για λίγο      Ακινητήστε
πάνω στον κόκκο της στιγμής που σας κρατεί
Μαζί με σας το σύμπαν όλο ακινητεί
Και τώρα αργά το πρόσωπό σας ψηλαφήστε

Λησμονηθείτε σιωπηλός στο αιθέριο λίκνο
Δε θα ταράξει τη γαλήνη σας κανείς
Γύρω μας λάμπουν τα νερά της προσμονής
μα εμείς κοιτάμε ειρηνικά τον μαύρο κύκνο

Μην περιμένετε τον άυλο ταχδρόμο
Κανείς δε θα ρθει να μας φέρει το κλειδί
Μείνετε πάντα το ανεξήγητο παιδί
που αποστηθίζει τη βροχή στον άδειο δρόμο

Πηγή:
Ο απόπλους, 1999

Εικονογράφηση:
Γιάννης Τζερμιάς, Τρίστρατο ΙΙ, 2002-2010

2 Σχόλια “ΟΡΕΣΤΗΣ ΑΛΕΞΑΚΗΣ, Drachenfels”

  1. tamistas Says:

    Οι σιωπηλοί διαλογισμοί μ’ έχουν κουράσει
    Τα χρόνια βάρος μού έχουν γίνει και γερνώ
    Δείγμα του είδους μου που γέρνω στο στερνό
    ταξίδι σα σκιά στην άρρωστή μου κράση

    Μα όταν ξυπνώ από τον λήθαργο που μ’ έχει
    βαθιά βυθίσει όπως σπυρί μες στη σοδειά
    θαρρώ πως πρέπει να φορέσω την ποδιά
    Το μαθητούδι στο σχολειό θα πάει κι ας βρέχει

Αφήστε απάντηση στον/στην tamistas Ακύρωση απάντησης