.
. . . Ο Κάτουλλος, δόξα στους θεούς, μ’ άφησε γεια.
Μια συμβουλή σου δίνω, αγαπητή :
Πάρε όποιον σου αρέσει για εραστή
αλλά ποτέ ποιητή. Όλοι τους είναι για
δέσιμο. Ψάχνουν αφορμές κι αιτίες
–σ’ έναν καβγά, σ’ ένα φιλί– θλιμμένα
για να σκαρώσουν ποιηματάκια. Εμένα
πάντα μ’ αρέσανε οι επιχειρηματίες.
Αυτό που έγραψε για το νεκρό
αηδόνι (τόσο ανούσιο κι απωθητικό)
του είπα πως το βρήκα συγκινητικό.
Τι βλαξ ! Φαντάσου, τα πουλιά δεν τα μπορώ . . .
Ξένοι λυρικοί, 2003
Νέοι Ήχοι στο Παμπάλαιο Νερό 