.
Δεν έχω εγώ o φτωχός την αξιοσύνη
του Καλλίμαχου να ’βγω με ένα σχήμα
από τα «άπαξ λεγόμενα» και τσίμα-
τσίμα, με –εκεί– δυο στίχους ( και ό,τι γίνει ! )
το επίγραμμα να ειπώ στην Ιπποκρήνη.
Εγώ τα ανακατώνω όλα εκεί χύμα·
μπόλικα· και μου λένε: — Ρε συ, τί μα-
στορεύεις εκεί χάμου; ήθελε κρίνει
κανείς τι λές ; Α ! σ’ έπιασα : μιμείσαι,
μουσίτσα !
.……………..— Ε, καλά πια κι εσύ ! Μην είσαι
τόσο υπερβολικός, καλέ· και μη μου
κοτσέρνεις, ρε, τη ρετσινιά του μίμου !
Ερανίζομαι πότε-πότε για ! Ε ! μα. . .
δικά σου παίρνω και το κάνεις θέμα ;
In modo misto genuino, 2005
