ΔΗΜΗΤΡΗΣ Ε. ΣΟΛΔΑΤΟΣ, Σεληνιασμός

.

Απόψε το βιολί του Παγκανίνι
ζωντάνεψαν του κήπου μου οι γρύλοι.
Τα τριαντάφυλλα αιδοίου χείλη
κι οι μάγισσες βυζαίνουν την σελήνη.

Στα νύχια των δαιμόνων πλαστελίνη
οι αισθήσεις μου κι η θέλησή τους σμίλη.
Δύσκαμπτο υλικό του κόσμου η ύλη
κι οι ιδέες μου μυρίζουν ναφθαλίνη.

Χωρίς αέρα η πόρτα ανοιγοκλείνει
και βγαίνουν τα χαρτιά απ’ το συρτάρι
την φώτιση να πάρουν που τους δίνει

η σκοτεινή πλευρά απ’ το φεγγάρι.
Η πένα ένας φαλλός ορθός εγίνη
κι αντί μελάνι μαύρο σπέρμα χύνει . . .

dimsol.blogspot.com, 2009