ΓΙΩΡΓΗΣ ΓΙΑΤΡΟΜΑΝΩΛΑΚΗΣ, «Κορμί ειρήνης…»
24.05.2009
.
«Κορμί ειρήνης βλέμμα φύλλωμα πελάγου
Φίδι κρυμμένο μου στης άμμου τα κρινάκια
Σε προσκυνώ απέναντί σου καθισμένος
Εις σε δωμάτιο εγκλείστων κυκλωμάτων.
Σε βλέπω εκεί εικόνα τ’ όραμά μου
Φως απαλό που εκπέμπουν οι λυχνίες
Σλιπάκι μυρισμένο κοριτσιού μου
Κι ολόφρεσκα βαμμένα χείλια μάτια
Έτσι να σ’ απολαύσω θησαυρέ μου….τήλε
Στα κύματα που σπαν μα δεν αφρίζουν
Τα δόκανα μιας τύχης πάντα χαλασμένα
Μονάχα ίχνη αγριμιού πουλιού να συγκρατούνε
’Κει σ’ έχω ’κει σε βρίσκω, παιδική μου
Παίζοντας τα κουμπιά πλασμένης ιστορίας
Σε λαχταρώ γυάλινο θάλος, λόγε κι ακοή μου
Χαμένο πλάνο σε τεχνάσματα μαγείας»
Απόλογος, 1997
23.10.2009 at 10:45 πμ
Εξαιρετικό. Θερμά συγχαρητήρια
23.10.2009 at 8:36 μμ
Στον ποιητή, Νατάσα, στον ποιητή…
28.10.2010 at 1:35 μμ
..στης αμμου τα κρινακια!
υπεροχο! μεχρι τα μυχια φτανει! ρουφω την καθε λεξη κι η μνημη ζωντανευει,το αιμα γοργα κυλα!..